Eικόνες και στίχοι από ποιήματα αποτυπώνονται στο μυαλο με το πέρασμα του χρόνου. Οι εικόνες βιωματικά ανασύρουν στίχους με μηχανισμούς αυτοματοποιημένους που συνοδεύουν εντυπώσεις και εμπειρίες. Η σύνθεση προέκυψε με τη μελέτη στην ‘Βαθεία αύλαξ’ της Κικής Δημουλά με την εικόνα της παλίνδρομης και αμφιθυμικής κίνησης των κυμάτων της θάλασσας του Π. Νερούδα από την ‘Ωδή στη θάλασσα’ και την αγανάκτηση του Κ.Π. Καβάφη στα ‘Τελειωμένα’.
Βαθειά αύλαξ
(Κική Δημουλά)
Καληνύχτα…
Με κούρασε πολύ η Κυριακή.
Πολλή Κυριακή για έναν άνθρωπο.
……………………………
Κι ύστερα όλα αυτά τα Κολωνάκια που κατέληξα
μεγάλωσαν την κούραση.
Μπορεί να έφταιγε ο καιρός,
κάτι σαν φθινοπωρινός
και λίγο σαν χαμένος.
……………………………
Αλλού εγώ και αλλού η σκέψη,
μεγάλη πάντα κούραση.
Με κούρασε πολύ αυτό το «πάντα».
……………………………
Καληνύχτα.
Πικρίζει ο Λυκαβηττός μέσα στο βλέμμα.
Με κούρασε πολύ αυτή η γεύση,
κι αυτά τα δέντρα που βαδίζουν μόνα τους
κάτω από φυλλορροημένες συναντήσεις.
Καληνύχτα.
Πολλή Κυριακή για έναν άνθρωπο.
Ένα σκληρό χαμόγελο στο πρόσωπο του κόσμου.
Με κούρασε πολύ το πρόσωπο του κόσμου.